2. Dünya Savaşı’nın başında bilim insanları, bir atomun çekirdeği bölündüğünde çok büyük miktarda enerjinin açığa çıkacağını fark ettiler. Eğer bu enerji kontrol altına alınmazsa büyük bir patlama oluşturulabilirdi. Bu ilkeye dayanan bombalara nükleer bomba denir.
1942’de İtalyan bilim insanı Enrico FERNI (1901-1954) nükleer eneriyi denetim altına alabildiği bir nükleer reaktör yaptı. İlk atom bombası Amerikalı Fizikçi Robert OPPENHEIMER‘ın (1904-1967) gözetiminde Amerika’da geliştirildi. Bomda 1945’te Amerika’da gizlice denendi. Ardından 2. Dünya Savaşı’nın sonlarında gelinince Japonya’nın teslim olması için Hiroşima ve Nagazaki şehirlerinde ilk defa askeri amaçla kullanıldı.
Bombanın yıkımını gören bazı bilim insanları; ABD’nin daha güçlü bombalar geliştirme planlarına karşı olduklarını dile getirerek bu çalışmalardan ayrıldı.
Atom Bombası Nasıl Patlar:
Bombanın içinde plütonyum adlı bir madde vardır. Plütonyumun atomları bölünerek dev miktarda kontrolsüz enerji (ısı ve radyasyon) ortaya çıkar. Günümüzün modern atom bombaları henüz hiç kullanılmadılar ve uluslararası anlaşmalarla kullanımları ve üretimleri kısıtlanmaya çalışılıyor. Çünkü modern atom bombalarının yıkıcı etkisi o kadar büyüktür ki; onları kullanırsak son kullandığımız şey olabilir.
