Mezopotamyalı Sümerler; MÖ 3200’lerde yazıyı kullanan ilk halktır. Sümerler, resim yazı olarak adlandırılan bir teknikle, sözcükleri simgelemek için resimleri kullanıyorlardı.
500 Yıl sonra Babilliler, Asurlular ve Persler gibi çevre halklar, bu yazı türünü, çivi yazısı adı verilen bir şekle uyarladılar. Balçıktan yapılmış bir tabletin üzerine yazı yazmak için ucu üçgen biçiminde tahta kamışlar kullandılar. Sanılanın aksine çivi yazısı, çivi ile yazılmıyordu. Tahta kamışlarla, yumuşak kile yazılıyordu. Kil kuruyunca şekiller korunmuş oluyordu.
İlk alfabe; MÖ 1300’lerde Suriye’deki Ugarit’te çivi yazısından türetilmiştir. Bu alfabe her biri tek bir sese karşılık gelen ve sözcük içinde birbirine bağlanabilen 32 harften oluşuyordu. Yunanlılar bugünkü Avrupa alfabesinin atası olan Yunan Alfabesini bu sistemden uyarladı.
MÖ 3000 yıllarında Eski Mısır‘da hiyeroglif olarak adlandırılan bir yazı sistemi ortaya çıktı. Bu yazı türü sözcükleri, sesleri ve harfleri temsil etmek için simgeler kullanıyordu.
Yazı geçmişten günüme gelişti ve bugünkü halini aldı.
